In ons land zijn er niet veel veerverbindingen voor ‘alle verkeer’ waarmee dus ook auto’s, vrachtwagens en autobussen meekunnen. Er is er zo één in Limburg over de Maas met grensverkeer naar Nederland en er zijn twee druk gebruikte veerdiensten op het kanaal Gent – Terneuzen.
Deze Oost-Vlaamse veerdiensten voor alle verkeer worden gevaren door de overheidsrederij VLOOT. Ze varen ter hoogte van Langerbrugge en tussen Terdonk en Mendonk.
Het is een goede zaak dat de veerschepen die hier worden ingelegd af en toe worden aangevuld met nieuwe exemplaren. Mooi is dat men de laatste tijd voor de naamgeving in het rijke literaire leven van Oost-Vlaanderen duikt. In 2013 werd de ‘Maurice Maeterlinck’ gedoopt. Nu is het de beurt aan een andere literaire icoon: op 5 oktober 2021 werd de ‘Cyriel Buysse’ plechtig in gebruik genomen nadat hij al een jaar dienst had gedaan en een miljoen passagiers had vervoerd. Het uitstel van de doop is te wijten aan corona. Het schip werd gebouwd door Damen Shipyards in Gorinchem, Nederland. Een delegatie van Vrienden van de Vlaamse Veren was daarbij aanwezig. De doopmeter was Kathleen Verhelst. Ze werd ingeleid door Lydia Peeters, Vlaams minister van Mobiliteit en Openbare Werken.
We wensen de ‘Cyriel Buysse’ een goede vaart toe.
Cyriel Buysse (Nevele, 20 september 1859 – Afsnee, 25 juli 1932) was een Vlaamse naturalistische schrijver. Zijn bekendste roman is Het recht van de sterkste (1893) en zijn bekendste toneelstuk Het gezin van Paemel. Dit stuk verscheen in druk in 1902 en wordt nog steeds op de planken gebracht.
De genodigden bij de doop ontvingen een exemplaar van de roman Tantes van Cyriel Buysse.
In 2007 verscheen de meest uitgebreide bibliografie over de schrijver:
Joris Van Parys. Het leven, niets dan het leven; Cyriel Buysse en zijn tijd.
2007, Houtekiet/Atlas, Antwerpen.
